متن برخی ترانه‌های اجرا شده
یه ربع به جنون!/ اجرا: سیروس مهاجری
دیوارا سفید ُ سرده! تختا جایگاهِ درده!
پنجره‌های بی‌لبخند، وا می‌شن رو به یه نرده!
اینجا بُن‌بستِ سکوته! انتهای برهوته!
اینجا خاطراتِ کهنه، مثِ آیینه روبه‌روته!
یه نفر اما تو چشماش پُر ِ حرفِ و ُ هیاهو!
یکی که دلش می‌گیره واسه پژمردنِ شب‌بو!
نه جذام داره، نه ایدز! نه وبا داره، نه طاعون!
اما باز باید بمونه مثِ بی‌گناه تو زندون!
تنها جرم ِ سنگینِ اون خنده‌های بی‌ریاشِه!
یا نجابتِ زلالی که همیشه تو نگاشه!
پرستار هَمَش می‌گفت که: اختلالِ تو شدیده!
نمی‌دید یکی رو دیوار، عکس ِ چشماش ُ کشیده !
قرص گرفتن از پرستار واسه‌ش تنها دلخوشی بود!
بی مُسَکِن ِ نگاهش، پُر ِ حس ِخودکشی بود!
اما از اون لبای سرد چیزی نشنید جز، دیوونه!
حالا ساعتِ تو مغزش، یه ربع مونده به جنونه!
تقسیمِ رویا!/ اجرا: گروه زاراک
می‌خوام دستامُ ببخشم به یه دس‌فروشِ بی‌دست!
چشام می‌دم اوناکه، چن‌تا بمب چشاشونُ بست!
پاهامُ می‌دم به کوهی که روی دو چرخ نشسته!
قلبمُ می‌دم به اون‌که، دلشُ دنیا شکسته!
تقسیمِ رویا، پیش از پریدن!
فاصله‌ای نیست بینِ تو وُ من!
کلیه‌مُ می‌دم اوناکه کلیه‌هاشونُ فروختن!
پوستمُ می‌دم به اونا، که تو آتش‌سوزی سوختن!
لبامُ می‌دم به اون‌که لباشُ جذام بُرده!
اون‌که خیلی وقته خنده روی صورتش پژمرده!
تقسیمِ رویا، پیش از پریدن!
فاصله‌ای نیست بینِ تو وُ من!
لذت!/ اجرا: گروه آکواریوم
چَن تا خانم خیره موندن پشتِ ویترینِ مغازه!
جلویِ بانکِ خصوصی یه صفِ دور ُدرازه!
بچه‌ها پُر از هیاهو میان از مدرسه بیرون!
توی رویایِ بوتیکِ، دس‌فروشِ سرِ میدون!
پشتِ شیشۀ کافی‌شاپ، خنده‌ای رد ُبدل شد!
انگاری تلخیِ قهوه، طعمِ شیرینِ عسل شد!
زندگی فقط همینه، لذت از ثانیه بُردن!
میونِ روزمرِگی‌ها، با چشای باز نمُردن!
می‌پیچه صدای دادِ دوتا رانندۀ تاکسی!
میشمُره کفشای شهرُ، چشمای یه بچه واکسی!
کارِگر بازم به فکرِ کَندنای بی‌دلیله!
خنده‌های تلخِ عابر، از ترافیکِ طویله!
بحثِ فوتبال ُ سیاست، جلو روزنامه‌فروشی!
سیلی بی‌وقفه از آدم، ازدحامِ دست ُ گوشی!
زندگی فقط همینه، لذت از ثانیه بُردن!
میونِ روزمرِگی‌ها، با چشای باز نمُردن!
کلاغا، همه سپیدن! / اجرا: سیروس مهاجری
بهترین رفیق ِ پاییز صدای سرد ِکلاغه!
قار ُ قار ِخستگی‌هاش، موزیکِ متنِ یه باغه!
زیر ِپاش برگای مُرده، شعر ِزندگی می‌خونن!
اما راه‌رفتنشُ باز همه خنده‌دار می‌دونن!
چشامون کوره وَ گرنه کلاغا همه سپیدن!
درختا می‌گن که هیچ‌وقت کلاغ ِسیاه ندیدن!
وسط ِمزرعه هر روز یه مترسک چِش به راهه!
تند ُ تند می‌زنه قلبش، قلبی که از جنس ِکاهه!
تا بیان بازم کلاغا، بشینن رو دوتا دسّاش!
آخه تنها کسی‌َین که گوش می‌دن تا ته حرفاش!
این روزا هر کی تو فکر ِ داشتن ِ یه خونه غرقه!
اما خونۀ کلاغا سیمای باریک ِبرقه!
چشامون کوره وَ گرنه کلاغا همه سپیدن!
درختا می‌گن که هیچ‌وقت کلاغ ِسیاه ندیدن!
ایس گاه / اجرا: سعید افشار
توی یه ایس گاه ِ خلوت ، بغل ِ آسفالت ِ تیره !
دو تا چشم ِ بی هیاهو ، به خیابون شده خیره !
چراغای سر ِ چارراه ! مانکنای تو فروشگاه !
انگاری داد می زدن که ، واسه رفتن دیگه دیره !
ذهنش از گذشته پاکه ! خاطراتش رنگ ِ خاکه !
کی می دونه چیه اسمش ؟ نکنه اونم اسیره !
پُر ِ اضطراب ِ دسّاش ! بوی ترس می ده نفس هاش !
اما اون طرف یه بچه ، مات ِ تبلیغ ِ پنیره !
این روزا که از تنفر ، شده شهر ِ آرزو پُر !
واسه رفتن ِ تو رویام ، مجبوره بلیت بگیره !
اینجا تا پُل ِ ترانه ، تو مسیر ِ هیچکسی نیس !
بخوای دربَسَم بگیری ، می گنِت که بد مسیره !
بند ِ کفشات ُ ببند ُ ، بدو تا آخر ِ این خط !
برو که واژه ی موندن ، واژه ای پست ُ حقیره !
جلگه‌های جنگ! / اجرا: مانی طوقدار
بازم آتیش! بازم دود! خیابونای مسدود!
بازم یه شهر ِ دیگه ویرونه گشت ُ نابود!
همیشه با بچه‌هاس ترس از صدای آژیر!
وحشت توی ذهنشون مونده مث ِیه تصویر!
اونا که راه میندازن ماشین ِجنگ ُ هر روز
فکر ِجیباشونن که پُر تر بشه از دیروز!
دلالای اسلحه، مرگ ُ حراج گذاشتن!
تو خاک ِهر مزرعه یه عالمه مین کاشتن!
کِی می‌شه که نشنویم صدای خمپاره رُ ؟!
دوباره به‌هم بدیم دستای آواره رُ ؟!
کمپانیای نفتی فقط فکر ِ دلارَن!
به کشتن ِآدما اعتنایی ندارن!
سربازای گرسنه بی‌خبر از همه‌جا
می‌رن جلو گلوله، بی که بدونن چرا!
فرمانده‌های اصلی موندن تو خونه‌هاشون!
یا توی تعطیلاتن، همراه ِ بچه‌هاشون!
موشک ُ بمب ُ راکت، هدیه‌های عصر ِ ماس!
ریختن ِخون ِانسان، بازی ِ بی‌انتهاس!
کِی می‌شه که نشنویم صدای خمپاره رُ ؟!
دوباره به‌هم بدیم، دستای آواره ر ُ؟!
دهکدۀ جهانی! / اجرا: گروه آکواریوم
دهکدۀ جهانی! رهبرای روانی!
دعواهای ساختگی! گفت ُ گوی نهانی!
دموکراسی با موشک! بازیِ چن عروسک!
غولای تبلیغاتی! دروغِ صادراتی!
چه کارِ پُر سودیه، تربیتِ تروریست!
قیمتِ هر بشکه نفت، رسید به مرزِ دویست!
مردم شدن بَرده با زنجیرایی بی‌صدا!
آخه می‌گن نمی‌شه دهکده بی‌کدخدا!
چه حرفِ زیباییه، برابریه انسان!
اگه بخوای به ظالم نه بگی، می‌ری زندان!
بستۀ پیشنهادی! تصرفِ آزادی!
فروشِ تانک ُ فانتوم! مجلسِ ختمِ شادی!
بچه‌های گرسنه! چشمایی لبریزِ درد!
جشنِ تولدِ مرگ، با چَن کیلو کیکِ زرد
!
دوره گرد/ اجرا: امیر افشار
گاهی سرخی، جنس ِدیوارای باستیل !
گاهی تیره، عینهو قهوۀ برزیل !
یه بهاری تو زمستونای مسکو !
یه نسیمی تو شبای گرم ِکنگو !
همیشه خواب ِ یه جنگل ُ می‌دیدی
که پُر از درختای سبز ِ بلوطه !
خواب ِ تو رویای اون مردمی ِکه
خونه‌هاشون تو دل ِ کویر ِ لوته !
جای سرزمین، تو قلبت صاحب ِ یه دنیا دردی !
رو تن ِ خستۀ این خاک، تو یه عمر ِ دوره‌گردی !
میون ِ برگای تاریخ ، هیشکی اسمت ُ ندیده !
اما توی هر ترانم، اسم ِ تو نفس کشیده !
تو صدای دختری کبریت فروشی
زیر ِ بارون، تو خیابونای لندن !
شب ُ روشن می‌کنی با دست ِخالی !
تو می‌مونی ! سهم ِ تاریکی ِ مُردن !
داغی ِ تنشون ُ از تو می‌گیرن
ماسه‌های ساحل ِ مدیترانه !
ساده ُ صمیمی ُ بی ادعایی !
جنس ِ واژه‌های ناب ِ هر ترانه !
جای سرزمین، تو قلبت صاحب ِ یه دنیا دردی !
رو تن ِ خستۀ این خاک، تو یه عمر ِ دوره‌گردی !
میون ِ برگای تاریخ ، هیشکی اسمت ُ ندیده !
اما توی هر ترانم، اسم ِ تو نفس کشیده !
عفونت / اجرا: سیروس مهاجری
پنجره های بسته ! تلوِزیونی شکسته !
لحظه های سوزونده ! کتابای نخونده !
هجوم ِ دود ُ چشمی خیره به زیرسیگاری !
بازم درد ُ عفونت ! بازم یه زخم ِ کاری !
ته مونده های قهوه ، رو تن ِ سرد ِ فنجون !
سکوت ِ تلخ ُ ممتد ! کشنده ، مثل ِ زندون !
انگار که سقف ِ اتاق ، باز داره پایین میاد !
سایه ی روی دیوار ، چی از جون ِ من می خواد !
ولو روی کاناپه ! خسته ُ گیج ُ داغون !
کشتار ِ هر ترانه ! وحشت ِ تیربارون !
سرگیجه ُ بی خوابی ! خودسوزی ِ بی تابی !
حس ِ جنون ِ آنی ! خنده های روانی !
غرق ِ یه رویا پُر از ، سیمای زشت ِ خار دار!
انگشتای خون آلود ! تابوتی شکل ِ گیتار !
انگار که سقف ِ اتاق ، باز داره پایین میاد !
سایه ی روی دیوار ، چی از جون ِ من می خواد !
دهۀ هشتاد! اجرا: گروه آکواریوم
خیلی زود تو شهر می‌پیچه، هر چی که میاد به بازار!
نمی‌شه که دور ِمغزا باشه تا ابد یه دیوار!
ببین از شلوغی ِشهر، تو ترافیک مونده مترو!
هر کی شعر ِ زندگی‌ش ُ می‌خونه با ریتم ِتکنو!
هری‌پاتر ُ کتابش رسیده به چاپِ بیستم!
فیس‌بوک ُ کافی‌نت ِکه شده پاتوق واسه مردم!
دیگه از ترسِ بی‌وقتی واسه پختن نمی‌لرزی!
آخه چیزبرگر ُ دیدم توی ختم ِ قرمه‌سبزی!
بپا که فکرِ نابِ تو، تو دستِ دیروز نمونه!
نشی یه شعرِ کهنه‌ای که هیشکی اونُ نخونه!
میونِ این همه عینک، امیدِ چشما به لنزه!
چه شیکِ خودروی ملی! اما هم قیمتِ مثِ بنزه!
راستی چَن وقته رو پرده فیلم ِ تازه‌ای ندیدی؟
سینماچی از بیکاری ، شده یه دلال ِ سی‌دی!
تنها لالایی بچه، زنگِ گوشیای همراس!
اولین اسمی که می‌گه، لیدی گاگا ُ شکیراس!
بپا که فکرِ نابِ تو، تو دستِ دیروز نمونه!
نشی یه شعرِ کهنه‌ای که هیشکی اونُ نخونه
خواب / اجرا: امیر افشار
فاصله بین ِ من ُ تو به عمیقی ِ یه خوابه!
توی سنگینی ِ این خواب ، حرفای من بی جوابه!
من پُر از شعر ِ نگفته! تویی اون زیبای خفته!
من تو فکر ِ شب ِ سنگی! تو می بینی خواب ِ رنگی!
آشنای چشمای من ، باز هجوم ِ اضطرابه!
پلک ِ بی جرم ُ گناهت ، اسیر ِ زنجیر ِ خوابه!
بسکه داد زدم تو این شب! لبهای من پینه بسته!
اما تو مث ِ همیشه ، لبات روی هم نشسته!
فاصله بین ِ من ُ تو به عمیقی ِ یه خوابه!
توی سنگینی این خواب ، حرفای من بی جوابه!
کاش می شد تو خواب ببینی ، کابوسی غریب ُ تیره!
تا که بیداری دوباره ، خواب ُ از چشات بگیره!
اونی که تو رُ ربوده ، لذتی کوتاه ُ پوچه!
پاشو که طلوع ِ خورشید ، آخرین فرصت ِ کوچه!
فاصله بین ِ من ُ تو به عمیقی ِ یه خوابه!
توی سنگینی ِ این خواب ، حرفای من بی جوابه!
زمین/ اجرا: کامران اسدی
هوا پُر دود ُ اشک‌آور! جدالِ موشک ُ باور!
زده پیشانی غم بر گِلِ سجاده‌اش مادر!
دوباره ضجۀ آژیر! دوباره خوابِ بی‌تعبیر!
شبِ هر دختر معصوم، پُر از کابوسِ یک تسخیر!
ببین آغازِ پایان را، ببین فرجام ِ انسان را!
به روی نقشه‌ای از خون، ببین این دشتِ ویران را!
زنان وحشت‌زده، مبهوت! غذای کودکان باروت!
گلوله‌های پی‌درپی، خیابان‌ها پُر از تابوت!
خطوطِ کوچِ ِ اجباری، چشا لبریزِ بیزاری!
همه بی‌سرزمین، دلتنگ، اسیر ِ اژدهای جنگ!
اگر دستانِ ما از نو شود زنجیری از ایثار
از این خوابِ زمستانی زمین هم می‌شود بیدار!
قهقهه با اشک! / اجرا: سعید افشار
روزا تکراری! خواب ُ بیداری!
حرفای کهنه! شوق ُ بیزاری!
بی‌حرفی ِمحض! فریاد ِبی‌مرز!
پایان ِآغاز! طغیان ِیک ساز!
چشمای خیره! پلکای ثابت!
نگاه ِخسته! انسانی راکت!
میان ُ می‌رن، ماشینا، آدما!
بسته می‌مونه لبای بی‌صدا !
قهقهه با اشک! لبخند ِ بی‌لب!
آرامش ِ سرد! ساکت، مث ِ شب!
ردی از سایه! خشک ُ بی‌تاثیر!
همبستر ِسنگ! تنها و ُ اسیر!
درگیر ِ با خویش، در ناخودآگاه!
تصویری مبهم از راه ُ بی‌راه!
میان ُ می‌رن، ماشینا، آدما!
بسته می‌مونه لبای بی‌صدا!
خیابون ِ رهایی / اجرا: سیروس مهاجری
روز که می‌شه خیابونا هَمَش گلوله‌بارونه !
چکمه‌ها پرسه می‌زنن ! پیاده‌رو رنگِ خونه !
آسفالت ِ داغ ُ بی‌صدا ، نشسته به سوگ ُ عزا !
پیرهن ِ زبر ِ اون شده ، کفَن برای آدما !
اینجا تمومی نداره ، قصۀ سرکوب ِ سرود !
همبازیای بچه‌ها، تنها شدن آتش ُ دود !
نهار ُ شاممون می‌ده تلخی ِمزۀ فشنگ !
مونده رو پوست ِ تنمون، جای نوازش ِ تفنگ !
شاید می‌خوان که حنجره برای فریاد بشه گور !
ولی ما باز داد می‌زنیم تا چشم ِ ظلمت بشه کور !
یه روز می‌پیچه همه‌جا ، ترانۀ نفرت ِ ما !
مشتا جوونه می‌زنن ، از تو دل ِ ویرونه‌ها !
رو همۀ خیابونا اسم ِ رهایی می‌ذاریم !
تو خاک ِ سرزمینمون ، بذرای شادی می‌کاریم !
چشمِ تو / اجرا: امیر افشار
در چشم ِتو دنیا را
بی‌فاجعه می‌بینم!
از مزرعۀ چشمت،
من روشنی می‌چینم!
انگار نه جنگی هست
نه فقرُ نه بیماری!
با من بگو آیا این
خواب است یا بیداری؟
آلودۀ تردید ُ به حادثه بدبینم!
من باور ِفردا را در چشم ِتو می‌بینم!
در چشم ِ تو هر پرواز
پایان ِکبوتر نیست!
در چشم ِ تو از بیداد،
چشمان ِ کسی تر نیست!
دیگر کسی با وحشت
از خواب نمی‌خیزد!
یک قطرۀ خون دیگر
بر خاک نمی‌ریزد!
آلودۀ تردید ُ به حادثه بدبینم!
من باور ِ فردا را در چشم ِتو می‌بینم!
Mittwoch, 1. August 2012
